Espeutral Cómic

Espeutral Cómic

Poemas de Ángel Guinda e Imágenes de Josema Carrasco


Traduzión: Diago Lezaún

Prelogo

L’arrabato de vivir y morir, en un cómic.

Ángel Guinda (Zaragoza 1948) ye un d’os poetas más compleixos y percutiders d’as letras españolas d’os zaguers cuaranta años. Un poeta que se puede definir como un constructor de lenguache, en primer puesto, y tamién como un esplorador d’os esperringleros d’o cuerpo y l’esmo. En a suya lirica se masan diversas tradizions: o poeta d’a intimidat más dolenta, o poeta d’a vida engalzada por o drama, o poeta que canta con atros, un poeta sozial y somarda a qui le fa goi chugar con a fabla nomás que por esfrute, estruzia y rasmia. Tamién ye un poeta metafisico. Y talmén, como lo suyo quiesto Cecco Angioleri, ye un poeta d’o galox, d’a marguinalidat, o poeta acazegau d’o mundo porque portia un mundo aintro que baralla por trobar-se.

(fragmento)

Antón Castro

Epilogo

Ye, a la fin, un libro guindesco en a suya totalidat, en a suya plenitut verbal, en a suya abundanzia vital y mortal, o suyo designio poetico, en a suya endovinazión, en as suyas preguntas y en as suyas respuestas, en o suyo panteísmo material, en a suya festividat lesica, en o suyo colosal abrazo a o mundo y a os mundos que l'abitan, como una mena d'empatico uroboros que los afalaga y les ne diz tot, encara que siga a vegadas con bellas chislas de desdicha. Zelebremos a parola d'Ángel Guinda; a suya machestuosidat.

(fragmento)

Manuel Martínez-Forega